a chord(什么时候成立的)
资讯
2023-11-03
479
1. a chord,什么时候成立的?
你说哪个,终极一家中那个主唱A CHORD只是客串一下,演后就散了,因为东城卫是汪东城组成飞轮海之前高中的团,他其实是主唱,加飞轮海后不能用东城卫主唱身分参加公众活动,但实际东城卫要在公共场合唱的话,是四个,修戒冥镫,且还在07年出道了(有视频),是飞轮海师弟,所以事实上没解散
2. 为什么五在英语是penta?
英语前缀 penta- 是“五”的意思,接在名词或形容词或词根前,构成新词。
注意:在元音前作 pent-。
举例如下:
1、oxide n.氧化物——pentoxide n.五氧化物。
2、chord n.琴弦——pentachord n.五弦琴。
3、gon=angle 角——pentagon n.五角形。
4、ode 电子管——pentode n. 五极管。
5、angular a.有角的——pentangular a.有五角的。
3. 东城卫achord资料?
个人资料姓名:谢和弦
绰号:a Chord(阿扣)
户籍地:台湾省 南投县 埔里镇
生日:1987/4/15 血型:O型
星座:牧羊座
身高:176cm
体重:55kg
兴趣: 弹弹吉他 唱唱歌 创创作 写写文章 玩玩团 搞搞笑
喜欢的人: 周星驰 家人
喜欢的歌手: 张震岳 黄立行 阿弟仔
喜欢的乐团: 泼猴 五月天 东城卫
喜欢的演员: 那维勋 蓝心湄 陈博正
(提外话: 阿公曾在拍戏的现场教过我一句话: "再怎麼夸张都自然" 很受用! )
喜欢的食物: 家人煮的任何食物
喜欢的颜色: 蓝 黑 白 红
喜欢的地方: 海边
喜欢的一句话: 与其後悔当初没有做 不如做了再後悔
喜欢的书: 左撇子 . 戴晨志老师系列 (推荐)
喜欢的音乐类型: 流行、R & B、Hip Hop、摇滚、金属、白烂
喜欢的东西: 音乐、海平面乐团(Sea Level)、朋友、上网
4. 终极一家里有一首歌词里有时间滴滴答答?
够爱 歌手:东城卫/achord专辑:终极一家 ☆词:achord曲:东城卫修☆ 我穿梭金星木星水星火星土星追寻 追寻你时间滴答滴答滴答答滴身影 指头还残留你为我擦的指甲油 没想走你好像说过你和我会不会有以后 世界一直一直变地球不停的转动 在你的时空我从未退缩懦弱 当我靠在你耳朵只想轻轻对你说 我的温柔只想让你都拥有 我的爱只能够让你一个人独自拥有 我的灵和魂魄不停守候在你心门口 我的伤和眼泪化为乌有为你而流 藏在无边无际小小宇宙 爱你的我 你听见了吗我为你唱的这首歌 是为了要证明我为了你存在的意义 爱你的我 不能停止脉搏为了爱你奋斗就请你让我说出口 http://www.littlevv.com/...sic/enoughlove.wma
5. 终极一家灸舞第几集出场?
30集正式出场的,29集的最后也有一点点.盟主灸舞要在,29结尾骑著很拉风的机车出场的, 还有就是30集全集都在讲盟主 29集末,30集,31集开始,35集后半段,36集,37集(只16分钟后出现几秒钟而已,夏天被兰陵王打伤昏倒,倒在大街上,被盟主救了),38集后半段,40集中间(13分钟后大概5分钟的戏),42集,43集,44集(中间有一段是和夏天的男男戏,盟主要“非礼”夏天,特搞笑,还有盟主在夏天房里跳舞。)45集,46集,47集(鬼凤出现),49集(5分钟后大约2分钟的戏),50集,51集(后面参加兰陵王的婚礼,与修和a chord,搞笑),52集,53集,54集,55集注:盟主的戏大部分都很搞笑。
6. 谢和弦和东城卫到底什么关系?
没有什么关系,最多就是有点私交的朋友啦。谢和弦又叫RChord(aChord),因为剧情需要,在《终极一家》里面也成为东城卫的一员。东城卫的歌《够爱》是他填词和主唱的。
7. 将音乐分为宇宙的音乐人的音乐乐器的音乐?
这是个很好的问题,遗憾的是,这个问题并不是很好答…简而言之,牵扯的知识点太多了。因为波埃修斯的思想不是在那个时代突然出现的,他更多像是一个当时哲学、美学思想的集大成者。而讨论到罗马帝国时期的波埃修斯,也就不得不涉及到一些古希腊巨擘们的思想与认识。本文会尽量以此思路为主线完成:
1、古希腊的相关思想
2、论古希腊到古罗马哲学思想的一脉相承
3、波埃修斯的生平与哲学思想
4、对音乐的三种划分及详细解说
5、对中世纪与后世的意义
为了避免喧宾夺主,部分背景知识仅会简单介绍,如对这些内容感兴趣,可在留言板私下交流,我也会试图给出更多的参考材料~ :)
首先,我们大家应该都能达成这样的共识:古希腊文明真实存在;古罗马文明真实存在;古罗马在学术和思想上与古希腊有着密切联系、且往后深刻地影响着欧洲中世纪,有着承前启后的重要作用。在这个前提条件之下,我们先简略聊一下古希腊学者对宇宙、以及对音乐的认识。
在公元前6世纪,古希腊数学家毕达哥拉斯便已经发现,若一根弦的长度为另一根弦的一半,其振动频率为其两倍,而这两根线振动所发出的乐音,其则构成音乐上最和谐的八度音程;类似,弦长比为3:2的两根弦,则构成和谐程度次之的五度音程;弦长比为4:3的两根弦,构成和谐程度再次之的四度音程,以此类推 (Maor, 2007, pp.19)。因此,在毕氏的时代,古希腊人便已知晓,音乐与简约的数学规律之间存在着密切关系。
同样的,古希腊人也认为宇宙中天体的运行也同样遵循着简约的数学规律 (Berghaus, 1992),其中集大成者便是柏拉图。柏氏的思想也源自上文所提的毕氏理论 (Blackwell, 1999, pp.176),在其著作《蒂密欧篇》(Τίμαιος) 与《理想国》的最后一章中,柏拉图对“宇宙中的和谐” (cosmic harmony) 进行了一些相关描述 (Berghaus, 1992),这里选了一段英文译文放在下面的段落中 (Hamilton, 1961, pp.763, 840-841),由于与正题关系不大,此处不赘。
We may venture to suppose, I said, that as the eyes are framed for astronomy so the ears are framed for the movements of harmony, and these are in some sort kindred sciences, as the Pythagoreans affirm and we admit. (530d)And from the extremities was stretched the spindle of Necessity, through which all the orbits turned. (616c) … And the spindle turned on the knees of Necessity, and up above on each of the rims of the circles a Siren stood, borne around in its revolution and uttering one sound, one note, and from all the eight there was the concord of a single harmony (617b-617c)前面讲到了音乐与数学、以及宇宙与数学的关系,那么,宇宙和音乐的关系也就呼之欲出了。时光飞逝,古罗马的学者们也延续着观点,在老普林尼 (Gaius Plinius Secundus) 的巨著《博物志》(Naturalis Historia) 主要讲述天文学的第二卷中,我们可以看到这样的文字记述 (Plinii Secundi, 1826, pp.385-386),另附上未必靠谱的中文渣翻作为参考:
Sed pythagoras interdum et musica ratione appellat tonum quantum absit a terra luna, ab ea ad mercurium dimidium spatii et ab eo ad veneris, a quo ad solem sescuplum, a sole ad martem tonum id est quantum ad lunam a terra, ab eo ad iovem dimidium et ab eo ad saturni, et inde sescuplum ad signiferum; ita septem tonis effici quam διὰ πασῶν ἁρμονίαν vocant, hoc est universitatem concentus; in ea saturnum dorio moveri phthongo, iovem phrygio et in reliquis similia, iucunda magis quam necessaria subtilitate.沿用毕达哥拉斯所引音律语汇,地、月间相隔一音(即现代观念中的大二度);月、水间相隔半音(即小二度),水、金亦然;金、日间相隔一又半音(小三度);日、火间相隔一音,与地、月间等距;而火、木之间,木、土之间各距半音;土星与诸星宿之间犹隔一又半音。上述合计七音,毕氏谓之“διὰ πασων ἁρμονίαν”,即宇宙之谐律。据此,自土星为起音,可构成多利安音阶;自木星为起音,则构成弗里几亚音阶,依此类推。然而,上述细化可谓趣致,但并非必需。
* 注1:柏氏的“宇宙和谐”,采用了cosmos (κόσμος) 一词指代宇宙,此词为希腊词源,与“混沌” (χάος) 对应,强调整体的有序性;而普氏所指的宇宙谐律,采用universe (universalis) 一词指代宇宙,此词为拉丁词源,强调宇宙的总体性与全面性。这两个词之间应该有着哲学意义上的细微差别,本人知识有限不能再作深究,这里暂作一概而论,还望专家学者多多指教。
以下为Rankin (2005) 所总结的在不同文献中星辰与音律间的关系,本人加了中文注释,另部分书名中文翻译存疑:
可以看出,这些文献对于“宇宙谐律”的记载大同小异。注意,爱留根纳、欧塞尔的雷米等都是中世纪学者,他们的记述很大程度上能说明,这一认知自西罗马帝国覆灭后依旧有着传承与发扬。
下面,我们进入本文的正题:波埃修斯。
根据文献记述,波埃修斯 (Anicius Manlius Severinus Boëthius, 480-524AD) 在西罗马帝国覆灭之际,出生于一个罗马的政治世家。其学术天赋与政治天赋皆十分高超,其早年便以步入政坛,在东哥德王国统治下成为执政官。后来狄奥多里克大帝 (Flavius Theodericus) 怀疑其谋反,波埃修斯在囚禁与审判后被处决 (Marenbon, 2003, pp.8-10)。在被囚期间,其写就了哲学巨著《哲学的慰藉》 (De consolatione philosophiae)。
题主在题干中所指的内容,出现在其早年著作《音乐的纲要》(De institutione musica) 。以下文字节选其相关文字 (Friedlein, 1867) 以便论述:
Principio igitur de musica disserenti, illud interim dicendum videtur, quot musicae genera ab ejus studiosis comprehensa esse noverimus. Sunt autem tria. Et prima quidem mundana est; secunda vero humana; tertia quae in quibusdam constituta est instrumentis, ut in cithara vel in tibiis, caeterisque quae cantilenae famulantur. 首要之事,是与人讨论时明晰音乐之类别。其共分三类,其一为宇宙 (mundana) 之音乐;其二为人之音乐;其三为乐器之音乐,或为琴瑟,或为丝竹,或为其他构筑旋律之乐器。嗯,十分明晰,那我们接着看下去。
Et primum ea quae est mundana in his maxime perspicienda est quae in ipso coelo, vel compage elementorum, vel temporum varietate visuntur. Qui enim fieri potest, ut tam velox coeli machina tacito silentique cursu moveatur? Et si ad nostras aures sonus ille non pervenit, quod multis fieri de causis necesse est, non poterit tamen motus tam velocissimus ita magnorum corporum, nullos omnino sonos ciere, cum praesertim tanta sint stellarum cursus coaptatione coniuncti, ut nihil aeque compaginatum, nihil ita commixtum possit intelligi. Namque alii excelsiores, alii inferiores feruntur, atque ita omnes aequali incitatione volvuntur, ut per dispares inaequalitates ratus cursuum ordo ducatur. Unde non potest ab hac coelesti vertigine ratus ordo modulationis absistere. Jam vero quatuor elementorum diversitates contrariasque potentias, nisi quaedam harmonica conjungeret, qui fieri posset, ut in unum corpus ac machinam convenirent? Sed haec omnis diversitas ita et temporum varietatem parit et fructuum, ut tamen unum anni corpus efficiat. Unde si quid horum, quae tantam varietatem rebus ministrant, animo et cogitatione discerpas, cuncta pereant, nec (ut ita dicam) quidquam consonum servent. Et ut in gravibus chordis is vocis est modus, ut non ad taciturnitatem gravitas usque descendat, atque in acutis ille custoditur acuminis modus ne nervi nimium tensi vocis tenuitate rumpantur, sed totum sibi sit consentaneum atque conveniens; ita etiam in mundi musica pervidemus, nihil ita nimium esse posse ut alterum propria nimietate disolvat. Verum quidquid illud est, aut suos affert fructus, aut aliis auxiliatur ut afferant. Nam quod constringit hiems, ver laxat, torret aestas, maturat autumnus, temporaque vicissim vel ipsa suos afferunt fructus, vel aliis ut afferant subminstrant. De quibus posterius studiosius disputandum est. 其一,宇宙之音乐,尤为可辨。可寻觅于天国之上、或原素归并之间、季节往复之际。星斗天物,跑得比香港记者还要快,若何肃肃无声?纵使大音希声,定然有因——庞然大物,须臾千里,断非寂然。灿灿群星,水乳交融;流彩华章,无物能及。虽星轨各有参差,其恒动之力相牟;纵使星体间循序恒常,其各间差异犹不可忽视。 由此,星体循序与星体萦旋不可分而视之。若谐律结合与四原素之力相悖,又怎能并合为一?然而,此等差异,亦引致四季与花果之殊异,从而构筑成一岁一载。 可以想象,若任一调和差异之事物不复存在,一切皆会四分五裂,灵犀不复——换而言之,谐律定然无存。正如,调整低音音弦,使低音不致褪为无声;另一方面,调整高音音弦,使紧细之弦不致绷断,而整个音列协调统一。同理可辨析宇宙音乐,其中无一物会因放纵而损毁旁物;万事万物或结有硕果、抑或协助他物开花结果。 冬藏春融、夏炎秋熟,有抽枝结果之时令,亦有协助抽枝结果之季度。以上种种,将另文再述。 好了,这就是文段中最难理解的一部分,我翻译得也很蛋疼……但有这么几点还是非常明确的:首先,迥异于普氏的“星辰音律”说,波埃修斯文中的“宇宙音乐”实际上并不在讨论具体的“音乐”—— 借用Dyer (2007) 的话说,波氏试着调和两种不同学说中关于音乐与数学的关系。实质上,波氏认为,天体运动是不会发出声音的,因此我们也无从感知与听闻。但宇宙音乐是可以被辨认的,其存在于万事万物的“谐律”与有序中。也就是说,这里的“宇宙音乐”是一个更广义的概念,并不拘泥于前人学说中精确的数学比例或是某个具体的音高上。
我们再继续看下去:
Humanam vero musicam, quisquis in sese ipsum descendit, intelligit. Quid est enim quod illam incorpoream rationis vivacitatem corpori misceat, nisi quaedam coaptatio, et veluti gravium leviumque vocum, quasi unam consonantiam efficiens, temperatio? Quid est autem aliud quod ipsius inter se partes animae conjungat, quae (ut Arisoteli placet) ex rationabili irrationabilique conjuncta est? Quid vero quod corporis elementa permisceat, aut partes sibimet rata coaptatione contineat? Sed de hac quoque posterius dicam. 凡能贯通自我者,可觉察到人类的音乐。对于结合人体与理性之无形本体,怎能不是某种谐律,正如谨慎定弦所产生之和音一般?除此之外,有何结合灵魂之事物(据亚里士多德所言)由理性与非理性构成?又是何物将体内原素混合、抑或依照既定顺序将身体各部位拼合?此等稍后再论。这一段同样令人费解,波埃修斯似乎没有做出很多的论述,并且在最后留下了数个未解答的设问。但可以看出,波氏所指的“人的音乐”同样不是发出声响的、可被人耳所察觉的 (Holsinger, 2011, pp.13)。这里的“人的音乐”也与前面“宇宙音乐”有着类似的本质,其指的是人身体内的、以及身体与灵魂间的和谐 (Stone-Davis, 2011, pp.28)。
为了本文的完整,我们再看一下最后一部分,也就是“乐器的音乐”:
Tertia est musica, quae in quibusdam consistere dicitur instrumentis. Haec vero administratur, aut intentione, ut nervis, aut spiritu, ut tibiis, vel his quae ad aquam moventur, aut percussione quadam, ut in his quae in concava quaedam virga aerea feriuntur, atque inde diversi efficiuntur soni. De hac igitur instrumentorum musica primum hoc opere disputandum videtur. Sed prooemii satis est. Nunc de ipsis musicae elementis est disserendum. 第三种音乐,止息于诸乐器中。发端于丝弦之绷张、或于筩管之吐息、或滴漏之声、或金石之击、或号角之鸣,八音肇始。“乐器之音乐”似乎应在文中最先商酌。上述总总,应足以作序,如今应开始讨论音乐之基本原则。这一部分的论述非常简单明了,似乎不需要再做赘述。要注意的是,波埃修斯对“乐器音乐”这一最具体的“音乐形式”着墨最少、且放在最后的部分,个人猜测这一部分并非波氏论述的重点。作为总结,Rankin (2005) 在其著作中作图总结了波埃修斯与马克罗比乌斯 (Macrobius Ambrosius Theodosius)《西庇阿之梦讲评》(Commentariorum in Somnium Scipionis) 两者所记述的三种音乐间的关系,下图由本人汉译:
作为大概总结,波埃修斯提到的“音乐”是广义的“谐律”,而非狭义的“声响”。据此,波氏将音乐视为一种“究天人之际”的崇高学科。之后,在波埃修斯被教会封圣的中世纪时代,其《音乐的纲要》也成为权威著作而受后世学者重视。音乐也成为“四术” (quadrivium, 包括算术、几何、音乐与天文) 之一,与“三艺” (trivium, 即语法、逻辑与修辞) 一同,成为中世纪博雅教育 (artes liberales) 的重要部分。而“音乐宇宙” (musica universalis) 的概念 (Eggert, 2013),也从毕氏理论肇始,由后世学者逐渐添砖加瓦、构成了完备的体系。
* 注2:中世纪语汇中的“音乐宇宙”,主要采用的是“universalis”一词,与普氏著作一致。波氏所用词汇为“mundana”,其含义更多偏向于“世界的、世间的”。尽管我参考的某些文献 (Devlin, 2011, pp.48) 认为universalis与mundana含义等同,但我认为这两个概念之间尚有值得研究的细微差别。由于语言学相关知识有限,这里暂且存疑,也望老师们能多提建议。
最后,这样一种朴素的宇宙观,发端于希腊,承接于罗马,启迪了中世纪;即使莅临西方文明迎来启蒙的前夕,仍然有着深刻的影响。为了间接说明这一点,这里引用莎翁的一段文字 (Shakespeare et al., 1805, pp.416) 作为本文结尾:
Sit, Jessica. Look how the floor of heaven Is thick inlaid with patens of bright gold. There's not the smallest orb which thou behold'st But in his motion like an angel sings, Still choiring to the young-eyed cherubins. Such harmony is in immortal souls, But whilst this muddy vesture of decay Doth grossly close it in, we cannot hear it. - The Merchant of Venice, Act V, Scene I.参考文献:
Berghaus, G. (1992). Neoplatonic and Pythagorean notions of world harmony and unity and their influence on Renaissance dance theory. Dance Research, 10(2), 43-70.
Blackwell, A. L. (1999). The sacred in music. Westminster John Knox Press.
Devlin, M. (2011). Heavenly Harmonies. Winged House Press.
Dyer, J. (2007). The place of musica in medieval classifications of knowledge. The Journal of Musicology, 24(1), 3-71.
Eggert, K. S. (2013). Musica Universalis: from the Lambdoma of Pythagoras to the Tonality Diamond of Harry Partch.
Friedlein, G. (1867). Anicii Manlii Torquati Severini Boetii De institutione arithmetica libri duo: De institutione musica libri quinque. Accedit geometria quae fertur Boetii. in aedibus BG Teubneri.
Hamilton, E., Cairns, H., & Cooper, L. (1961). The collected dialogues of Plato. Princeton University Press.
Holsinger, B. W. (2001). Music, body, and desire in medieval culture: Hildegard of Bingen to Chaucer. Stanford University Press.
Maor, E. (2007). The Pythagorean theorem: a 4,000-year history. Princeton University Press.
Marenbon, J. (2003). Boethius. Oxford University Press.
Plinii Secundi, C. (1826). Naturalis historiæ, Libri XXXVII. Londini: Curante et imprimente A.J. Valpy, A.M.
Rankin, S. (2005). Naturalis concordia vocum cum planetis: Conceptualizing the Harmony of the Spheres in the Early Middle Ages. Citation and Authority in Medieval and Renaissance Musical Culture: Learning from the Learned, 3-19.
Shakespeare, W., Dennie, J., Johnson, S., & Steevens, G. (1805). The plays of William Shakespeare: With the corrections and illustrations of various commentators (Vol. 4). C. and A. Conrad & Company.
Stone-Davis, F. J. (2011). Musical beauty: Negotiating the boundary between subject and object. Wipf and Stock Publishers.
本站涵盖的内容、图片、视频等数据系网络收集,部分未能与原作者取得联系。若涉及版权问题,请联系我们删除!联系邮箱:ynstorm@foxmail.com 谢谢支持!
1. a chord,什么时候成立的?
你说哪个,终极一家中那个主唱A CHORD只是客串一下,演后就散了,因为东城卫是汪东城组成飞轮海之前高中的团,他其实是主唱,加飞轮海后不能用东城卫主唱身分参加公众活动,但实际东城卫要在公共场合唱的话,是四个,修戒冥镫,且还在07年出道了(有视频),是飞轮海师弟,所以事实上没解散
2. 为什么五在英语是penta?
英语前缀 penta- 是“五”的意思,接在名词或形容词或词根前,构成新词。
注意:在元音前作 pent-。
举例如下:
1、oxide n.氧化物——pentoxide n.五氧化物。
2、chord n.琴弦——pentachord n.五弦琴。
3、gon=angle 角——pentagon n.五角形。
4、ode 电子管——pentode n. 五极管。
5、angular a.有角的——pentangular a.有五角的。
3. 东城卫achord资料?
个人资料姓名:谢和弦
绰号:a Chord(阿扣)
户籍地:台湾省 南投县 埔里镇
生日:1987/4/15 血型:O型
星座:牧羊座
身高:176cm
体重:55kg
兴趣: 弹弹吉他 唱唱歌 创创作 写写文章 玩玩团 搞搞笑
喜欢的人: 周星驰 家人
喜欢的歌手: 张震岳 黄立行 阿弟仔
喜欢的乐团: 泼猴 五月天 东城卫
喜欢的演员: 那维勋 蓝心湄 陈博正
(提外话: 阿公曾在拍戏的现场教过我一句话: "再怎麼夸张都自然" 很受用! )
喜欢的食物: 家人煮的任何食物
喜欢的颜色: 蓝 黑 白 红
喜欢的地方: 海边
喜欢的一句话: 与其後悔当初没有做 不如做了再後悔
喜欢的书: 左撇子 . 戴晨志老师系列 (推荐)
喜欢的音乐类型: 流行、R & B、Hip Hop、摇滚、金属、白烂
喜欢的东西: 音乐、海平面乐团(Sea Level)、朋友、上网
4. 终极一家里有一首歌词里有时间滴滴答答?
够爱 歌手:东城卫/achord专辑:终极一家 ☆词:achord曲:东城卫修☆ 我穿梭金星木星水星火星土星追寻 追寻你时间滴答滴答滴答答滴身影 指头还残留你为我擦的指甲油 没想走你好像说过你和我会不会有以后 世界一直一直变地球不停的转动 在你的时空我从未退缩懦弱 当我靠在你耳朵只想轻轻对你说 我的温柔只想让你都拥有 我的爱只能够让你一个人独自拥有 我的灵和魂魄不停守候在你心门口 我的伤和眼泪化为乌有为你而流 藏在无边无际小小宇宙 爱你的我 你听见了吗我为你唱的这首歌 是为了要证明我为了你存在的意义 爱你的我 不能停止脉搏为了爱你奋斗就请你让我说出口 http://www.littlevv.com/...sic/enoughlove.wma
5. 终极一家灸舞第几集出场?
30集正式出场的,29集的最后也有一点点.盟主灸舞要在,29结尾骑著很拉风的机车出场的, 还有就是30集全集都在讲盟主 29集末,30集,31集开始,35集后半段,36集,37集(只16分钟后出现几秒钟而已,夏天被兰陵王打伤昏倒,倒在大街上,被盟主救了),38集后半段,40集中间(13分钟后大概5分钟的戏),42集,43集,44集(中间有一段是和夏天的男男戏,盟主要“非礼”夏天,特搞笑,还有盟主在夏天房里跳舞。)45集,46集,47集(鬼凤出现),49集(5分钟后大约2分钟的戏),50集,51集(后面参加兰陵王的婚礼,与修和a chord,搞笑),52集,53集,54集,55集注:盟主的戏大部分都很搞笑。
6. 谢和弦和东城卫到底什么关系?
没有什么关系,最多就是有点私交的朋友啦。谢和弦又叫RChord(aChord),因为剧情需要,在《终极一家》里面也成为东城卫的一员。东城卫的歌《够爱》是他填词和主唱的。
7. 将音乐分为宇宙的音乐人的音乐乐器的音乐?
这是个很好的问题,遗憾的是,这个问题并不是很好答…简而言之,牵扯的知识点太多了。因为波埃修斯的思想不是在那个时代突然出现的,他更多像是一个当时哲学、美学思想的集大成者。而讨论到罗马帝国时期的波埃修斯,也就不得不涉及到一些古希腊巨擘们的思想与认识。本文会尽量以此思路为主线完成:
1、古希腊的相关思想
2、论古希腊到古罗马哲学思想的一脉相承
3、波埃修斯的生平与哲学思想
4、对音乐的三种划分及详细解说
5、对中世纪与后世的意义
为了避免喧宾夺主,部分背景知识仅会简单介绍,如对这些内容感兴趣,可在留言板私下交流,我也会试图给出更多的参考材料~ :)
首先,我们大家应该都能达成这样的共识:古希腊文明真实存在;古罗马文明真实存在;古罗马在学术和思想上与古希腊有着密切联系、且往后深刻地影响着欧洲中世纪,有着承前启后的重要作用。在这个前提条件之下,我们先简略聊一下古希腊学者对宇宙、以及对音乐的认识。
在公元前6世纪,古希腊数学家毕达哥拉斯便已经发现,若一根弦的长度为另一根弦的一半,其振动频率为其两倍,而这两根线振动所发出的乐音,其则构成音乐上最和谐的八度音程;类似,弦长比为3:2的两根弦,则构成和谐程度次之的五度音程;弦长比为4:3的两根弦,构成和谐程度再次之的四度音程,以此类推 (Maor, 2007, pp.19)。因此,在毕氏的时代,古希腊人便已知晓,音乐与简约的数学规律之间存在着密切关系。
同样的,古希腊人也认为宇宙中天体的运行也同样遵循着简约的数学规律 (Berghaus, 1992),其中集大成者便是柏拉图。柏氏的思想也源自上文所提的毕氏理论 (Blackwell, 1999, pp.176),在其著作《蒂密欧篇》(Τίμαιος) 与《理想国》的最后一章中,柏拉图对“宇宙中的和谐” (cosmic harmony) 进行了一些相关描述 (Berghaus, 1992),这里选了一段英文译文放在下面的段落中 (Hamilton, 1961, pp.763, 840-841),由于与正题关系不大,此处不赘。
We may venture to suppose, I said, that as the eyes are framed for astronomy so the ears are framed for the movements of harmony, and these are in some sort kindred sciences, as the Pythagoreans affirm and we admit. (530d)And from the extremities was stretched the spindle of Necessity, through which all the orbits turned. (616c) … And the spindle turned on the knees of Necessity, and up above on each of the rims of the circles a Siren stood, borne around in its revolution and uttering one sound, one note, and from all the eight there was the concord of a single harmony (617b-617c)前面讲到了音乐与数学、以及宇宙与数学的关系,那么,宇宙和音乐的关系也就呼之欲出了。时光飞逝,古罗马的学者们也延续着观点,在老普林尼 (Gaius Plinius Secundus) 的巨著《博物志》(Naturalis Historia) 主要讲述天文学的第二卷中,我们可以看到这样的文字记述 (Plinii Secundi, 1826, pp.385-386),另附上未必靠谱的中文渣翻作为参考:
Sed pythagoras interdum et musica ratione appellat tonum quantum absit a terra luna, ab ea ad mercurium dimidium spatii et ab eo ad veneris, a quo ad solem sescuplum, a sole ad martem tonum id est quantum ad lunam a terra, ab eo ad iovem dimidium et ab eo ad saturni, et inde sescuplum ad signiferum; ita septem tonis effici quam διὰ πασῶν ἁρμονίαν vocant, hoc est universitatem concentus; in ea saturnum dorio moveri phthongo, iovem phrygio et in reliquis similia, iucunda magis quam necessaria subtilitate.沿用毕达哥拉斯所引音律语汇,地、月间相隔一音(即现代观念中的大二度);月、水间相隔半音(即小二度),水、金亦然;金、日间相隔一又半音(小三度);日、火间相隔一音,与地、月间等距;而火、木之间,木、土之间各距半音;土星与诸星宿之间犹隔一又半音。上述合计七音,毕氏谓之“διὰ πασων ἁρμονίαν”,即宇宙之谐律。据此,自土星为起音,可构成多利安音阶;自木星为起音,则构成弗里几亚音阶,依此类推。然而,上述细化可谓趣致,但并非必需。
* 注1:柏氏的“宇宙和谐”,采用了cosmos (κόσμος) 一词指代宇宙,此词为希腊词源,与“混沌” (χάος) 对应,强调整体的有序性;而普氏所指的宇宙谐律,采用universe (universalis) 一词指代宇宙,此词为拉丁词源,强调宇宙的总体性与全面性。这两个词之间应该有着哲学意义上的细微差别,本人知识有限不能再作深究,这里暂作一概而论,还望专家学者多多指教。
以下为Rankin (2005) 所总结的在不同文献中星辰与音律间的关系,本人加了中文注释,另部分书名中文翻译存疑:
可以看出,这些文献对于“宇宙谐律”的记载大同小异。注意,爱留根纳、欧塞尔的雷米等都是中世纪学者,他们的记述很大程度上能说明,这一认知自西罗马帝国覆灭后依旧有着传承与发扬。
下面,我们进入本文的正题:波埃修斯。
根据文献记述,波埃修斯 (Anicius Manlius Severinus Boëthius, 480-524AD) 在西罗马帝国覆灭之际,出生于一个罗马的政治世家。其学术天赋与政治天赋皆十分高超,其早年便以步入政坛,在东哥德王国统治下成为执政官。后来狄奥多里克大帝 (Flavius Theodericus) 怀疑其谋反,波埃修斯在囚禁与审判后被处决 (Marenbon, 2003, pp.8-10)。在被囚期间,其写就了哲学巨著《哲学的慰藉》 (De consolatione philosophiae)。
题主在题干中所指的内容,出现在其早年著作《音乐的纲要》(De institutione musica) 。以下文字节选其相关文字 (Friedlein, 1867) 以便论述:
Principio igitur de musica disserenti, illud interim dicendum videtur, quot musicae genera ab ejus studiosis comprehensa esse noverimus. Sunt autem tria. Et prima quidem mundana est; secunda vero humana; tertia quae in quibusdam constituta est instrumentis, ut in cithara vel in tibiis, caeterisque quae cantilenae famulantur. 首要之事,是与人讨论时明晰音乐之类别。其共分三类,其一为宇宙 (mundana) 之音乐;其二为人之音乐;其三为乐器之音乐,或为琴瑟,或为丝竹,或为其他构筑旋律之乐器。嗯,十分明晰,那我们接着看下去。
Et primum ea quae est mundana in his maxime perspicienda est quae in ipso coelo, vel compage elementorum, vel temporum varietate visuntur. Qui enim fieri potest, ut tam velox coeli machina tacito silentique cursu moveatur? Et si ad nostras aures sonus ille non pervenit, quod multis fieri de causis necesse est, non poterit tamen motus tam velocissimus ita magnorum corporum, nullos omnino sonos ciere, cum praesertim tanta sint stellarum cursus coaptatione coniuncti, ut nihil aeque compaginatum, nihil ita commixtum possit intelligi. Namque alii excelsiores, alii inferiores feruntur, atque ita omnes aequali incitatione volvuntur, ut per dispares inaequalitates ratus cursuum ordo ducatur. Unde non potest ab hac coelesti vertigine ratus ordo modulationis absistere. Jam vero quatuor elementorum diversitates contrariasque potentias, nisi quaedam harmonica conjungeret, qui fieri posset, ut in unum corpus ac machinam convenirent? Sed haec omnis diversitas ita et temporum varietatem parit et fructuum, ut tamen unum anni corpus efficiat. Unde si quid horum, quae tantam varietatem rebus ministrant, animo et cogitatione discerpas, cuncta pereant, nec (ut ita dicam) quidquam consonum servent. Et ut in gravibus chordis is vocis est modus, ut non ad taciturnitatem gravitas usque descendat, atque in acutis ille custoditur acuminis modus ne nervi nimium tensi vocis tenuitate rumpantur, sed totum sibi sit consentaneum atque conveniens; ita etiam in mundi musica pervidemus, nihil ita nimium esse posse ut alterum propria nimietate disolvat. Verum quidquid illud est, aut suos affert fructus, aut aliis auxiliatur ut afferant. Nam quod constringit hiems, ver laxat, torret aestas, maturat autumnus, temporaque vicissim vel ipsa suos afferunt fructus, vel aliis ut afferant subminstrant. De quibus posterius studiosius disputandum est. 其一,宇宙之音乐,尤为可辨。可寻觅于天国之上、或原素归并之间、季节往复之际。星斗天物,跑得比香港记者还要快,若何肃肃无声?纵使大音希声,定然有因——庞然大物,须臾千里,断非寂然。灿灿群星,水乳交融;流彩华章,无物能及。虽星轨各有参差,其恒动之力相牟;纵使星体间循序恒常,其各间差异犹不可忽视。 由此,星体循序与星体萦旋不可分而视之。若谐律结合与四原素之力相悖,又怎能并合为一?然而,此等差异,亦引致四季与花果之殊异,从而构筑成一岁一载。 可以想象,若任一调和差异之事物不复存在,一切皆会四分五裂,灵犀不复——换而言之,谐律定然无存。正如,调整低音音弦,使低音不致褪为无声;另一方面,调整高音音弦,使紧细之弦不致绷断,而整个音列协调统一。同理可辨析宇宙音乐,其中无一物会因放纵而损毁旁物;万事万物或结有硕果、抑或协助他物开花结果。 冬藏春融、夏炎秋熟,有抽枝结果之时令,亦有协助抽枝结果之季度。以上种种,将另文再述。好了,这就是文段中最难理解的一部分,我翻译得也很蛋疼……但有这么几点还是非常明确的:首先,迥异于普氏的“星辰音律”说,波埃修斯文中的“宇宙音乐”实际上并不在讨论具体的“音乐”—— 借用Dyer (2007) 的话说,波氏试着调和两种不同学说中关于音乐与数学的关系。实质上,波氏认为,天体运动是不会发出声音的,因此我们也无从感知与听闻。但宇宙音乐是可以被辨认的,其存在于万事万物的“谐律”与有序中。也就是说,这里的“宇宙音乐”是一个更广义的概念,并不拘泥于前人学说中精确的数学比例或是某个具体的音高上。
我们再继续看下去:
Humanam vero musicam, quisquis in sese ipsum descendit, intelligit. Quid est enim quod illam incorpoream rationis vivacitatem corpori misceat, nisi quaedam coaptatio, et veluti gravium leviumque vocum, quasi unam consonantiam efficiens, temperatio? Quid est autem aliud quod ipsius inter se partes animae conjungat, quae (ut Arisoteli placet) ex rationabili irrationabilique conjuncta est? Quid vero quod corporis elementa permisceat, aut partes sibimet rata coaptatione contineat? Sed de hac quoque posterius dicam. 凡能贯通自我者,可觉察到人类的音乐。对于结合人体与理性之无形本体,怎能不是某种谐律,正如谨慎定弦所产生之和音一般?除此之外,有何结合灵魂之事物(据亚里士多德所言)由理性与非理性构成?又是何物将体内原素混合、抑或依照既定顺序将身体各部位拼合?此等稍后再论。这一段同样令人费解,波埃修斯似乎没有做出很多的论述,并且在最后留下了数个未解答的设问。但可以看出,波氏所指的“人的音乐”同样不是发出声响的、可被人耳所察觉的 (Holsinger, 2011, pp.13)。这里的“人的音乐”也与前面“宇宙音乐”有着类似的本质,其指的是人身体内的、以及身体与灵魂间的和谐 (Stone-Davis, 2011, pp.28)。
为了本文的完整,我们再看一下最后一部分,也就是“乐器的音乐”:
Tertia est musica, quae in quibusdam consistere dicitur instrumentis. Haec vero administratur, aut intentione, ut nervis, aut spiritu, ut tibiis, vel his quae ad aquam moventur, aut percussione quadam, ut in his quae in concava quaedam virga aerea feriuntur, atque inde diversi efficiuntur soni. De hac igitur instrumentorum musica primum hoc opere disputandum videtur. Sed prooemii satis est. Nunc de ipsis musicae elementis est disserendum. 第三种音乐,止息于诸乐器中。发端于丝弦之绷张、或于筩管之吐息、或滴漏之声、或金石之击、或号角之鸣,八音肇始。“乐器之音乐”似乎应在文中最先商酌。上述总总,应足以作序,如今应开始讨论音乐之基本原则。这一部分的论述非常简单明了,似乎不需要再做赘述。要注意的是,波埃修斯对“乐器音乐”这一最具体的“音乐形式”着墨最少、且放在最后的部分,个人猜测这一部分并非波氏论述的重点。作为总结,Rankin (2005) 在其著作中作图总结了波埃修斯与马克罗比乌斯 (Macrobius Ambrosius Theodosius)《西庇阿之梦讲评》(Commentariorum in Somnium Scipionis) 两者所记述的三种音乐间的关系,下图由本人汉译:
作为大概总结,波埃修斯提到的“音乐”是广义的“谐律”,而非狭义的“声响”。据此,波氏将音乐视为一种“究天人之际”的崇高学科。之后,在波埃修斯被教会封圣的中世纪时代,其《音乐的纲要》也成为权威著作而受后世学者重视。音乐也成为“四术” (quadrivium, 包括算术、几何、音乐与天文) 之一,与“三艺” (trivium, 即语法、逻辑与修辞) 一同,成为中世纪博雅教育 (artes liberales) 的重要部分。而“音乐宇宙” (musica universalis) 的概念 (Eggert, 2013),也从毕氏理论肇始,由后世学者逐渐添砖加瓦、构成了完备的体系。
* 注2:中世纪语汇中的“音乐宇宙”,主要采用的是“universalis”一词,与普氏著作一致。波氏所用词汇为“mundana”,其含义更多偏向于“世界的、世间的”。尽管我参考的某些文献 (Devlin, 2011, pp.48) 认为universalis与mundana含义等同,但我认为这两个概念之间尚有值得研究的细微差别。由于语言学相关知识有限,这里暂且存疑,也望老师们能多提建议。
最后,这样一种朴素的宇宙观,发端于希腊,承接于罗马,启迪了中世纪;即使莅临西方文明迎来启蒙的前夕,仍然有着深刻的影响。为了间接说明这一点,这里引用莎翁的一段文字 (Shakespeare et al., 1805, pp.416) 作为本文结尾:
Sit, Jessica. Look how the floor of heaven Is thick inlaid with patens of bright gold. There's not the smallest orb which thou behold'st But in his motion like an angel sings, Still choiring to the young-eyed cherubins. Such harmony is in immortal souls, But whilst this muddy vesture of decay Doth grossly close it in, we cannot hear it. - The Merchant of Venice, Act V, Scene I.参考文献:
Berghaus, G. (1992). Neoplatonic and Pythagorean notions of world harmony and unity and their influence on Renaissance dance theory. Dance Research, 10(2), 43-70.
Blackwell, A. L. (1999). The sacred in music. Westminster John Knox Press.
Devlin, M. (2011). Heavenly Harmonies. Winged House Press.
Dyer, J. (2007). The place of musica in medieval classifications of knowledge. The Journal of Musicology, 24(1), 3-71.
Eggert, K. S. (2013). Musica Universalis: from the Lambdoma of Pythagoras to the Tonality Diamond of Harry Partch.
Friedlein, G. (1867). Anicii Manlii Torquati Severini Boetii De institutione arithmetica libri duo: De institutione musica libri quinque. Accedit geometria quae fertur Boetii. in aedibus BG Teubneri.
Hamilton, E., Cairns, H., & Cooper, L. (1961). The collected dialogues of Plato. Princeton University Press.
Holsinger, B. W. (2001). Music, body, and desire in medieval culture: Hildegard of Bingen to Chaucer. Stanford University Press.
Maor, E. (2007). The Pythagorean theorem: a 4,000-year history. Princeton University Press.
Marenbon, J. (2003). Boethius. Oxford University Press.
Plinii Secundi, C. (1826). Naturalis historiæ, Libri XXXVII. Londini: Curante et imprimente A.J. Valpy, A.M.
Rankin, S. (2005). Naturalis concordia vocum cum planetis: Conceptualizing the Harmony of the Spheres in the Early Middle Ages. Citation and Authority in Medieval and Renaissance Musical Culture: Learning from the Learned, 3-19.
Shakespeare, W., Dennie, J., Johnson, S., & Steevens, G. (1805). The plays of William Shakespeare: With the corrections and illustrations of various commentators (Vol. 4). C. and A. Conrad & Company.
Stone-Davis, F. J. (2011). Musical beauty: Negotiating the boundary between subject and object. Wipf and Stock Publishers.
本站涵盖的内容、图片、视频等数据系网络收集,部分未能与原作者取得联系。若涉及版权问题,请联系我们删除!联系邮箱:ynstorm@foxmail.com 谢谢支持!